Wat vooraf ging: Toch maar eens kijken of we niet in de kruipruimte kunnen komen. Laten we proberen die gelijmde vloer eens weg te halen, want we willen toch iets anders. He wat gek, de vloer zit helemaal niet vastgelijmd. He kijk een luik. Trek hem eens open… *heel veel kotsgeluid* He wat gek, de kruipruimte staat vol met rioolwater. Hebben wij weer…

Daar stonden we dan, vol ongeloof keken we in het gat onder ons. Wat een gore bende.

We belden diezelfde dag nog een bedrijf die iets met riolen doet. Ze kwamen langs, keken, zeiden dat ze alleen ontstoppingen deden en dat dit wel echt andere koek was, lieten een rekening van bijna 100 euro achter, en gingen weer.

We haalden er een bouwtechnisch ingenieur bij. Hij was not amused. Waarom kopen jullie een huis zonder eerst mij in te schakelen? Geen idee eigenlijk. Als je iets van oude mensen koopt zit het altijd wel goed toch? Nee dat is naïef. Ja dat weten wij nu ook…

Een aantal dagen later volgde het volgende bedrijf. Uitgekozen door de oude eigenaar, die er overigens ook bij wou zijn (en terecht want de rekening is voor hem), en we staarden met zijn allen naar de rioolzee onder ons nieuwe huis. Dat ziet er niet best uit. Goh, je meent het…

Het advies was een grote reparatie, met een beetje pech moest het hele riool vervangen worden, maar de oude bewoner was het er niet mee eens. Wij kennen elkaar toch meneer? Zei hij tegen een van die mannetjes. Kunnen we niet wat regelen?

We zouden terug gebeld worden door het bedrijf, door de grote baas. We hoorden niks. We belden zelf en we kregen na een paar keer proberen de grote baas aan de telefoon. Toen zat het ineens even wat anders. Deze meneer vertelde dat het allemaal wel mee viel en dat zonder dat hij überhaupt onze rioolzee heeft mogen aanschouwen, een hele simpele goedkope oplossing had. Wat een gave heeft die man zeg. Die doet blijkbaar zaken op gevoel en wat hij in zijn dromen ziet. Dat hij de oude eigenaar kende van vroeger had hier zeker niets mee te maken…

Maar dan nog iets meneer, zei hij tegen Jelmer. Wij gaan die reparatie helemaal niet doen. Ik heb het veel te druk, en er ligt asbest onder de vloer dus daar laat ik mijn jongens helemaal niet in werken.

Oke. Dus we waren anderhalve week verder, en we zijn weer terug bij af. What te fuck wordt hier voor spelletje gespeeld?

We belden de makelaar, hij moest dit nu maar gaan oplossen, want wij lopen tegen een muur van onwilligheid aan. Hij zou met de oude eigenaar praten.

Dagen van wachten en heel veel telefoontjes over en weer volgden. We klusten wat aan de bovenverdieping omdat we beneden nog niet zoveel konden doen. We wisten immers nog niet wat voor reparatie er zou volgen. Moest de hele vloer eruit, of niet? Kon de keuken blijven staan, of niet? Moet de bestrating er voor het huis ook uit, of niet?

Ondertussen stonk alles in het huis, dus de spullen waarvan we in eerste instantie tegen de oude bewoners hadden gezegd te laten liggen, zoals vloerbedekking, gordijnen etc, moest allemaal in de container. Het was zelfs zo erg dat je de stank van het huis nog kon ruiken op de stort, waar Jelmer het puin van een oude inbouwkast die we eruit hadden gesloopt heenbracht. Alles was vies en stonk. Alles.

Toen kwam daar eindelijk bericht van de oude bewoner. Hij had op meermaals aandringen van de makelaar en Jelmer een ander bedrijf ingeschakeld en zij zouden komen kijken met een camera. Halleluja!

Een zeer bekwame meneer bekeek het riool eens goed en stelde de diagnose vast. Het stuk riool waar de lekkage was moest helemaal vervangen worden, maar gelukkig kon de rest opgelapt worden met een nieuwe coating van binnen, en hoefde de rest van de vloer in het huis, en de bestrating er niet uit. Ook kon de keuken blijven staan. Hij kon de week erop al komen om het te maken. Onze redder in nood.

En zo geschiedde dat na een hele lange stronttijd, we na anderhalve maand eindelijk uit de stank waren. Nadat de reparatie na 2 dagen werken was gedaan, was de stank al een stuk minder. En na nog eens een week goed luchten en ventileren rook het huis eindelijk weer fris en schoon en konden we de beneden verdieping afmaken.

Moraal van dit verhaal is, vertrouw nooit een oud mannetje. Het zijn vieze goedkope NSBers die er niet van wakker liggen om jonge mensen op te lichten en ik hoop van harte dat karma hem alsnog goed te pakken krijgt.

Vieze stinkerd!